Ik heb genoeg

Om mijzelf wat te inspireren lees ik op dit moment ‘De moed van imperfectie’ van Brené Brown. Ik heb dit boek al eerder gelezen, maar het kan natuurlijk nooit kwaad om het nog eens te doen. In het hoofdstuk dat ik net las ging het over genoeg hebben. Het is een houding die je jezelf kunt leren. En ik weet dat ik daar wel iets in te leren heb.

Als licht dwangmatig persoon ben ik niet snel tevreden over wat ik doe. Ik zou vaker moeten sporten. Vaker moeten mediteren. Ik zou vaker fruit moet eten. Vaker leuke dingen moeten plannen. Ik zou vaker bezig moeten zijn met positieve dingen. Vaker schrijven. Vaker knutselen. Bloggen. Yoga. Wandelen. Hardlopen. Vroeg opstaan. Lezen. Schoonmaken. Oh en daarbij zou ik minder moeten snoepen. Minder moeten uitslapen. Minder geld uitgeven. Minder op sociale media. Minder klagen. Moet ik nog doorgaan?
Ofwel, ik moet van alles meer of minder doen. En het liefste zou ik daar dan ook nog een aantal aan koppelen, want ja als het meetbaar is dan is het helemaal fijn. Dan kan ik daadwerkelijk zeggen dat ik het genoeg heb gedaan. Of genoeg niet heb gedaan. En toen las ik net; “Genoeg is geen getal”. Het gaat er niet om hoe vaak je iets doet, het gaat erom of je tevreden kunt zijn met wat je gedaan hebt. Naar mijn mening hoef je echt niet altijd tevreden te zijn met wat je gedaan hebt, je hoeft het niet altijd genoeg gedaan te hebben. Want dan kan je net zo goed niets doen. Maar het zou wel wat opleveren om te vinden dat je genoeg je best doet om te leven naar jouw waarden, te leven naar de dingen die jij belangrijk vind. Ik vind gezondheid, fitheid, verbondenheid en zorg voor jezelf belangrijk. Met momenten merk ik dat ik mijzelf daarin soms weer moet activeren. Dat ik bijvoorbeeld wel erg weinig heb afgesproken met andere mensen. Of dat ik weer heel kritisch naar mezelf aan het kijken ben. Soms moet ik even bijsturen. Maar als ik kijk naar hoe ik mijn leven heb ingericht, ja dan doe ik genoeg. Ik doe genoeg. Ik mag tevreden zijn met wat ik doe, ik investeer in mijn waarden, ik doe de dingen die ik belangrijk vind en ik zorg goed voor mezelf. Ik doe genoeg.

Dan komt er ook nog een ander punt. Ik heb genoeg. Voor mij is die wel lastig, want er komt ook een soort van kritische stem op: “Wees tevreden met wat je hebt! Wil niet altijd meer, dat is ondankbaar!”. Anderzijds denk ik dat ik best kan oefenen met de gedachte dat ik genoeg heb. Op een liefdevolle manier. Niet op een kritische manier die mezelf niet meer gunt. Maar ik heb genoeg contact met hele lieve mensen om mij heen. Ik heb het geluk van een goed inkomen waar ik mee kan rondkomen. Ik heb een fijn huis met voldoende ruimte en hele mooie spullen. Ik heb het geluk van een goede gezondheid. Ik heb dus ook echt heel veel.
Het is soms moeilijk om niet constant je aandacht te richten op dingen die je niet hebt, of op dingen die tegenzitten. Ik heb bijvoorbeeld een goede gezondheid, maar ik heb ook heel veel gekke, vervelende en onverklaarbare lichamelijke klachten. En soms vreet dat al mijn aandacht, als je de ene week weer daar last van hebt, en de andere week weer van iets anders. Ik kan daar enorm van balen, omdat ik er vaak rekening mee moet houden of dingen op aan moet passen. En toch heb ik het geluk dat ik te maken heb met een goede gezondheid. De kunst van het oefenen van genoeg hebben. De kunst van het zien van wat je hebt. Het hebben van dankbaarheid.

En ik ben dankbaar voor de goede basis die ik heb. Ik heb de belangrijkste basisbehoeften van de mens. En het is oké dat er dingen niet zijn, dat ik voor sommige dingen moeite moet doen en dat sommige dingen gewoon ronduit vervelend zijn. Ook dat mag er zijn. Dat hoef ik ook niet weg te maken met positiviteit en dankbaarheid. Maar ik geloof dat de houding van genoeg hebben wel kan helpen in het dealen met de pijn. Want weetje: Ik doe genoeg. Ik heb genoeg. Ik ben genoeg. Ik ben tevreden met mezelf en met mijn leven. En ik ben dankbaar voor waar ik nu sta. Ik hoop dat jij dat ook bent.

~ You are enough! ~